به نقل از «دانا»

کشت آزمایشی گیاه کینوا برای اولین بار در خلیل آباد/ حدود ۳ تن کینوا از مزارع خلیل آباد برداشت می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۸۱۲۸۸

شبان از کشت آزمایشی کینوا در راستای طرح کشت گیاهان مقاوم به کم آبی برای نخستین بار در شهرستان خلیل آباد خبر داد و گفت: بر اساس پیش بینی های انجام شده حدود 3 تن کینوا از سطح مزارع شهرستان برداشت و در راستای ترویج محصول استفاده خواهد شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمود شبان، مدیر جهاد کشاورزی خلیل آباد در گفتگو با خبرنگار صبح توس اظهار داشت: با توجه به بحران کم آبی و خشکسالی های پی در پی، جهاد کشاورزی شهرستان خلیل آباد در سال های اخیر در تلاش بوده تا کشت های نو و جدیدی را جایگزین کشت های محصولات پر آب کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه برای اولین بار کشت ۴ رقم کینوا در شهرستان خلیل آباد انجام شد، خاطرنشان کرد: هدف از کشت این گیاه در شهرستان ترویج گیاهان کم آب طلب در راستای تغییر الگوی کشت و انتخاب بهترین رقم سازگار با شرایط شهرستان است.

مدیر جهاد کشاورزی خلیل آباد با تاکید بر اینکه زمان کاشت، داشت و برداشت این محصول ۳ ماه است و بذر این گیاه در تابستان کشت و در پاییز برداشت می‌ شود، تصریح کرد: بر اساس پیش بینی های انجام شده حدود ۳ تن کینوا از سطح مزارع شهرستان برداشت و در راستای ترویج محصول استفاده خواهد شد.

وی با بیان اینکه کینوا ۵ برابر گندم ارزش پروتئینی دارد که با توجه به شرایط خشکسالی حادی که در شهرستان داریم امیدواریم بتوانیم این گیاه را تحت عنوان یک گیاه کم آب طلب ترویج دهیم، اذعان کرد: ۴ رقم شامل رقم های تی تی کاکا، رحمت، دانه قرمز و صدوق با کمک سازمان جهاد کشاورزی در شهرستان خلیل آباد کشت شده است.

شبان با اشاره به اینکه تعیین بهترین رقم و معرفی به کشاورزان برای جایگزینی با گیاهان پر آب طلب در دستور کار جهاد کشاورزی شهرستان قرار دارد، عنوان کرد: گیاه کینوا چندسالی است که وارد ایران شده و به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارد طرفداران زیادی دارد و از دانه آن ارزش غذایی بالایی دارد که از آن به عنوان خاویار گیاهی یاد می شود و از علوفه آن هم برای دام استفاده می شود.

وی با تاکید بر اینکه ارزش علوفه این گیاه بیشتر از یونجه است که تولید آن می تواند کمکی به دامداران برای تامین علوفه دام باشد، تشریح کرد: این گیاه در کشورهایی که دچار فقر غذایی هستند به دلیل ارزش بالایی غذایی آن به شدت در حال ترویج است تا بتوانند بخشی از زنجیره غذایی مردم را تامین کنند.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: شهرستان خلیل آباد جهاد کشاورزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۸۱۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم

محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.

به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.

به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.

زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.

اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند

کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.

او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.

انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.

راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.

جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.

لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.

از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.

این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.

محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.

آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.

آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.

اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.

راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.

به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام